Irkçılık, toplumsal bütünlüğe zarar veren zaman içinde değişimlere uğramış fakat güncelliğini sürdüren bir kavramdır.
Irkçılık kavramı ötekileştirme, dışlama, ayrımcılık ve soyutlama ile bağlantılıdır ve bu eylemleri sunabilmek için ‘ırk’ kavramı kullanılır. Irkçılık insanlar arasındaki eşitliği yok sayarak, üstün gördüğü ırka yönelik toleranslı haklar sunarak onları ayrıcalıklı kılar. İnsan temelli değil ırk temelli düşünerek insanları siyah-beyaz, Arap vb. etnik köken ve biyolojik farklılıkları göz önünde bulundurarak işlevini sürdürür. Türkiye’nin şu an sosyal sorunlarından biri olan ‘Suriye’ sorunu üstüne ülkemizde ırkçılık kavramı yaygınlaşmıştır. Dezavantaj grubuna giren sığınmacı ve mülteci arkadaşlar pek çok şiddete maruz kalmaktadır. Kişilere uygulanan şiddet türleri fiziksel, duygusal(psikolojik), ekonomik ve cinsel. Irkçılığın hafifletici bir yanı yoktur. Günlük söylemlerde ırkçılık bir hastalıkmış gibi nitelendirilse de hastalık demek meseleyi ciddiyetinden uzaklaştırmak olur. Bilakis tehlikeyi, doktriner bir ideolojidir.
Yakın zamanda Suriye uyruklu olan Vail El Suud’un intiharı pek çoğumuzu derinden etkiledi. Vail 9 yaşında, ailesi ile Türkiye’ye sığınmış bir çocuk. Okuldaki baskılara, çevresindeki psikolojik şiddete direnç gösteremeyen Vail kendi hayatına son vermiştir. Araştırma süreci halen devam eden soruşturmada bizlere düşen pay nedir ?
Irkçılığın ne kadar acı ve soğuk bir yüzü olduğunu sık sık görüyoruz Vail ve nicesinin yaşadığı durumlarda. Çocukların dili, dini, ırkı yoktur çocuklar korunmalı, ihmal ve istismardan sakınılmalıdır. Sosyal Hizmet perspektifinden bakacak olursak, her bireyin onurlu bir şekilde doğma, yaşama ve ölme hakkını göz önünde bulundurmalıyız. Bizlere düşen ötelemeden, örselemeden insan onuru ve insan haklarına saygı göstererek kritik süreçleri atlatmaya yardımcı olmaktır ve sevgili arkadaşlar unutmayın ki ‘Dünyayı güzellik kurtaracak, bir insanı sevmekle başlayacak her şey’.
