BİR AİLENİN YAŞAM MÜCADELESİ
Askerde yaşadığı acı olaylarla psikolojisi bozulan ve bu yüzden çalışamayan Orhan Zencir ve ailesi fakirlik ve yoklukla mücadele ediyor. Baba Orhan Zencir feryat ederek, Çocuklarım okullarına karınlarını doyurup gitsinler diyor.
Kayserinin Battalgazi Mahallesi’nde yaşayan 4 çocuklu Zencir ailesi yokluk ve sefalet içerisinde yaşıyor. 12 yıl önce askerliğini Ağrı’da yapan baba Orhan Zencir, teröristlerle mücadele için katıldığı operasyonda 8 arkadaşını teröre şehit verdi. Yaşadığı dram bununla da kalmadı, silahını emanet ettiği arkadaşı, Zencir’in silahıyla intihar etti. Bu olaydan sonra ceza alan Orhan Zencir, askeri cezaevinde 1 ay kaldı. Kaldığı tek kişilik hücrede yaşadıklarını anlatan Zencir, “Orada geçirdiğim 1 ay hayatımın en zor günleriydi. Ekmeğimi oradaki farelerle, böceklerle paylaşıyordum. Aç kaldıklarında bana zarar vermelerinden çok korkuyordum” diye konuştu.
Hafif depresif nöbet ve davranış bozukluğu yaşıyor
Yaşadığı acı olaylar nedeniyle psikolojisi bozulan Orhan Zencir’i askerden 1 ay erken terhis ettiler ve hayat mücadelesi burada başladı. Askere gitmeden önce mobilya boyacılığı yapan Zencir, döndüğünde psikolojik tedavi almaya başladı ve iş göremez hale geldi. Şu anda hâlâ Kayseri Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi’nde tedavi görüyor. Hafif depresif nöbet ve davranış bozukluğu tanısı konan Zencir, hastanede yatılı tedavi görmek istemediği için savcılık tarafından gözlem altında tutuluyor.
Tek geçim kaynağı 3 ayda bir aldıkları 2 yüz TL
En büyüğü 13 yaşında 4 çocuğa sahip. Dördü de okuyor. Evlerinin aylık kirası 200 lira ama tek geçim kaynakları kaymakamlıktan 3 ayda bir aldıkları 200 lira. Kirayı 2 aydır ödeyemedikleri için, ev sahibi baskı yapıyor, 6 kişilik aile sokakta kalacak. Yeşil kartları olduğu için ilaçlarının çoğunu devlet karşılıyor ancak her ay ilaçlara 42 lira ödemek gerekiyor. Çevredeki yardımseverlerin erzak yardımı ile geçinen aile yakacakları olmadığı için bu soğuk kış günlerinde soğuk evde yaşamaya çalışıyorlar.
“Çocuklarım aç kalmasın”
Orhan Zencir,” elimden hiçbir iş gelmiyor, raporlarım olduğu için çalışamıyorum. Mendil satmaya çalışıyorum. Dilendiğimi sanıyorlar utanıyorum. 4 tane çocuğum var hiçbirine faydam olmuyor. Bize yardım etsinler, çocuklarım okullarına karınlarını doyurup gitsinler” ifadelerinde bulundu.
Haber: Ayşenur Sarıkaya
