Kapı açıldı, içeri girdi, “O gazeteyi istiyorum” dedi…
N’luyoruz demeye kalmadı, anlaşıldı Vehbi’nin kerrakesi.
“Müftülük’ten geliyorum” deklaresini yaptıktan sonra, meselenin “Eyy imam efendi” başlıklı yazı olduğu ortaya çıktı…
Valilik araştırma istemiş, Müftülük yol almaya çalışıyor.
İyi…
Güzel…
Hoş…
Alâ ve de ranâ…
Defterler açılsın, gerçekler ortaya saçılsın; lakin bu gazete arama-tarama mevzusu nedeniyle bir öğrendik ki, Kayseri Müftülüğü, meğerse hiçbir yerel gazeteyi alma lütfunu göstermezmiş.
E yani, Keramet yalnızca “Tv” ekranlarında zannına kapılırsanız olacağı budur…
Sonra kalkarsanız, fellik fellik gazete aramak zorunda kalırsınız…
Hadi aramayı filan geçtik, bir İl Müftülüğü düşünün ki, kendi şehrinin gazetelerini okumasın; bu duruma gel de şaşma!
Toplumu aydınlatma adına önemli bir görev icra eden Müftülük, ne hazindir ki, kendi şehrinin meselelerinden bi haber…
Vatandaşa okumayı-aydınlanmayı salık veren Müftülük, iş kendine gelince okumaktan yana değil.
Aman aman, ne yaman çelişkidir bu, sayın Ali Maraşlığil!!!
Eminim ki, yaygın medya için günlük bir gazete bütçeniz vardır.
Ve yine eminim ki, o gazeteleri kurumunuza 3’er, 5’er alıyorsunuzdur…
O halde, Kayseri’de yayımlanan tüm yerel gazetelere karşı ketum tutumunuzun sebebi hikmeti nedir? Bi cevap verseniz de öğrensek…
Kayseri’de yaşayıp, Kayseri’ye Fransız kalmak olmaz değil mi sayın Müftü?
