17 Eylül Pazartesi günü Göztepe maçından sonra buradan yaptığımız yorumda Konya maçında olacakları sanki önceden görmüş olduk.
Göztepe maçındaki isteksiz görüntünün arkasında futbolcuların maddi anlamda tatmin olmadıklarını tahmin ettiğimizi söylemiştik. Takımın dinamosu olması gereken Deniz´in yine pısırık futbolunu tekrarladığını dişimizi sıkarak izledik. 17 Eylül tarihli yazımızın son bölümünde bizden daha iyi bir takıma sahip olan Atiker Konyaspor´un bize kendi sahamızda unutamayacağımız bir ders verebileceğimizi yazmıştık.
Kahin yada müneccim değiliz ama perşembenin gelişini çarşambadan görmüş, yönetime ve Ertuğrul Hoca´ya mesaj vermiştik. Olmadı, olamadı...
Yine ağzımızın payını aldık, kıçımızın üstüne yediğimiz bir kroşe yumruk ile oturduk.
Defans hattında Lung, Lopes, Levent,?Kana Bıyık ve Atila Turan kabul gününde geçit töreni yapar gibiydi. Ortasaha ise pas atmak için kulübeden izin belgesi iseteyecekti neredeyse. Bunlara ilaveten gelmeyen topu kaleye göndermek için bekleyen çaresiz forvet... Bir atasözü der ki: ´´Gecenin acısını çekmeyen bilemez sabahın ne kadar tatlı ve kıymetli olabileceğini.´´ Bu haftaları çok ararız çok...
İlk dört haftada iyi giden bir takım vardı. Ama son iki haftada büyü bozuldu. Kayserispor yerle yeksan oldu. Başarı azim gerektirir, azim ise irade. Şimdi iradeli olma zamanı. Bu iki kötü haftayı yönetim ve teknik ekibin ameliyat masasına yatırma zamanı. Puanlar kaybadilebilir, kazanılabalir. Bu dünyanın sonu değil. Ama iradesiz ve kararsız bu takımla spor camiasının şamar oğlanı olmamak kaydıyla.Futbolcuların güveni 7. haftada yeniden yerine gelmek zorunda. Aksi takdirde ikinci yarıya son sıralarda başlayan bir takımla birlikte yürürüz. Kafamızı yukarıya kaldırmak için 29 Eylül´de İstanbul´da zorlu bir Beşiktaş deplasmanımız var. İradeli bir Kayserispor, Fenerbahçe´ye nasıl kök süktürdüyse Beşiktaş´ı da nakatvt edebilir.
Dirilmek için, hep birlikte ayağa kalkmak için bence en güzel hafta 7. hafta.
