Futbol ciddiyet ister, rakip kim olursa olsun.
Evet, Kayserispor Orduspor’u 2-0 ile geçmesini bildi ama kalesinde verdiği pozisyonlar ve sergilediği futbol, keyif yerine sıkıntı verdi.
Evet, üç puan vardı, lakin kalede bir dolu pozisyonu pas geçmek mümkün değildi.
Üstüne üstlük rakip, A2 kıvamında kâğıt helva kıvamındayken, böylesine vurdumduymazlık, hoş olmadı, şık durmadı.
Şimdi bu galibiyet ve liderliğe rağmen ben bunları niye yazıyorum, anlatayım…
Kayserispor, Lig’in zirvesinde bu doğru… Ancak geride kalan 16 hafta var ve bu maçların 7’si Kayseri’de, 9’u deplasmanda… Basit hesap şu: Sarı-Kırmızılı takım, evinde oynayacağı tüm maçları kazanacak ve 9 deplasmandan da en az 10 puan getirecek… İşte bu yüzdendir ki, rakip hafif, güçsüz gibi ayrım yapmak, en başta profesyonel anlayışın içine sığmaz. Yani Ordu maçının tekrarı bir futbol, paha biçilemez sıkıntılar yaşatır, akıllar, başlarda olmalı…
Neredeyse tüm oyuncularını kaybetmiş, maddi imkânsızlıklar içinde boğuşan Karadeniz temsilcisi önünde oynanan futbolu, biz iyisi mi yok sayalım ve yalnızca alınan üç puana evet diyelim ve bu bahsi kapatalım…
Gelelim şehre ve yöneticilere… Kapalı Kale Grubu’nun sezon başından beri fedakârlığı malûm… Bu grubun dışında kalan ve attı mı mangalda kül bırakmayan Kayserisporlular’a ne oldu sahi? Neredesiniz?
Konuşmaya gelince herkes var… Statta ise kimse yok… Böyle taraftarlık olmaz, olamaz, olmamalı! Onlarca badire atlatarak liderlik koltuğuna oturan Kayserispor, bu desteğin çok fazlasını hak ediyor… Su arada yöneticilere bir-iki kelam etmek gerekir. Ordu maçı sonrası sahaya inerek şov yapmak çok şık durmadı.
O ne manzaraydı öyle?
İlla ki taraftarla bütünleşecekseniz, bu maç sonrası sahaya inerek, tribünlere oynamak olmamalı…
Yöneticilik şov yapma yeri değil, icraat makamıdır, vesselam!
