Git-gelleri olan maçtı. İki takımın temposu da beklenenin altında kaldı. Deyim yerindeyse, sahneye çıkmadan önce enstrüman akort eden müzisyenler grubu gibiydi; hem Kayserispor, hem de Malatyaspor. Yani takımsal anlamda taşların yerine oturmadığını bir kez daha gördük, tanıklık ettik.
Düşük tempo, beklenilenin altında futbol için klasik sezon başı mazeretlerine sığınmak mümkün elbette. Hava sıcak, takım tam hazır değil, vesaire, vesaire? Bunlar neredeyse Spor Toto Süper Lig Lefter Küçükandonyadis sezonu başında tüm teknik adamların konuştuğu-arkasına sığındığı konular ve can sıkan olumsuzluklar?
Lig´in 3. Haftasında ikinci kez taraftarının önüne çıkan Kayserispor´da, kazanmayı hedefleyen ancak bunu sahaya yansıtamayan futbolcu topluluğu vardı. Şöyle söylemek daha doğru olur: Kayserispor kazanmayı istedi ama bunu yeterli seviyeye taşıyamadı ve rakibine üstünlüğünü kabul ettiremedi. Tabii ki, Malatya takımını da yabana atmamak lazım. Sezona iyi bir giriş yapan, 2´de 2 ile dikkâtleri üzerine toplayan bir ekip. Daha doğrusu iki renktaşın mücadelesi, aslında iki denk takımın kozlarını paylaşmasıydı Kayseri´de. Zaman zaman konuk ekibin etkili olduğu anlara tanıklık ettik. Elbette Kayserispor´un oyunu forse ettiği dakikalar vardı. Karşılıklı direkten dönen pozisyonları da notlarımızı ilave ettiğimizde, her açıdan denge olduğunu görmek mümkün.
Kayserispor´un kısmen eksiklerini söyledik. Bu eksiklerden en önemlisini buradan açıkça ifade etmek gerekirse, futbol ritmi adına vites yükseltmek şart. Hatta olmazsa olmaz. Onun dışında Mensah, bir Badji değil. Rotman-Mensah, artı Şamil sezon boyunca bu yükü çekebilir mi bir tahmin yürütmek zor. Takım hücuma giderken Deniz Türüç´ün alışkanlıktan olsa gerek rakibine arkasını dönmeyi alışkanlık haline getirmesi ise bir başka handikap. Bilal Başacıkoğlu, Bursaspor maçında sonradan oyuna girdikten sonra Malatya önünde pozitif bir sinyal verdi; umarım devam eder. Sol bekte yaşanan sallantıyı pas geçersek, defans bloğu iyi? Hatta Kana Bıyık, geldiği günden beri eksta iyi. İşte o pozitif olumlamanın sunduğu katkı, Kayserispor´u henüz gol yemeyen takım olarak zirveye taşıyor.
Santrfor olarak Umut Bulut bıraktığı yerden devam ediyor. Kravets ve Asamoah da öyle! Aradaki fark, Umut´un işini adamakıllı yapması, diğer ikisinin ise geçtiğimiz sezon neyse, aynı şekilde kızılcıklar oldu mu, selelere doldu mu kıvamında devam etmesi?
Takımın genel hali-ahvalinden sonra, golsüz devam eden ve artık sonlara doğru gelinirken eldeki üç forvetten ikisini daha saha göndererek, ?Bakın elimdeki golcülerin tamamını sahaya sürdüm. Bu maçı kazanmak istiyorum? mesajı veren Teknik Direktör Ertuğrul sağlam doğru bir iş mi yaptı tartışılır. Zira üç merkez santrforla oynayabilirsin, şapka çakarırım. Ancak o üç santrfora topu kim taşıyacak??? Bana göre esas soru bu? Var mıydı böyle bir oyuncu?..
Özetlersek, kayıp 2 puan mı, kazanılan 1 puan mı diye tartışabiliriz.
Güzel olan şey, takımın 3 maç sonunda Lig´de gol yememesi, hanede yazan 5 puan.
Eksikler mi, var elbette ve umarım zamanla her şey yoluna girer.
