Karanlık dehlizden çıkış maçıydı Kayserispor adına. 5 haftadır, ?yok´ları ve dahi ?hiç´leri oynayan sarı-kırmızılı takım, deyim yerindeyse zurnanın son deliğine gelmişti; üstelik bir de komşu kent derbisi ile birlikte.
Sivas maçı öncesi işler iyi değildi. Yönetimin kongre kararı, ödenmeyen alacaklar filan derken sıkıntı katsayısı hiçte yabana atılacak durumda değildi. Böylesine bir tablo içinden ne çıkacaktı elbette kocaman soru işaretleri yüklüydü. Nitekim mücadelenin başlamasıyla birlikte konuk takım Sivasspor´un işini çok daha ciddiye aldığı ve dersine çalıştığını gördük. Bir ara maç öyle bir hâl aldı ki, komşu kentin her yaptığı atak, Kayserispor kalesinde pozisyon oldu. Nitekim, ilk 45 dakika içinde etkin atak anlamında Kayserispor kalesi 7-8pozisyon gördü. Elbette bunların hiç birinin gole tahvil olmaması biraz da futbol şansıydı. Doğrusunu söylemek gerekirse, ilk yarıda Kayserispor beklentilerin çok altında kaldı.
Futbol ve Kayserispor adına fevkalade memnuniyetsiz bir biçimde geçilen ilk 45´in dönüşü, farklı oldu. Daha derli toplu görünen ve galibiyeti istediği reaksiyonunu sahaya yansıtan ev sahibi, önce maçı dengeledi, mücadele noktasında vitesi de bir tık yükseltince çarşı karıştı. O anlarda kullanılan bir korner, kurtuluşa ilk adımdı. Sivas takımı, adam akıllı adam paylaşımı yapmayı unutunca, Şamil Çinaz vizyona girdi ve önünde bulduğu topa temiz bir vuruş yaptığında rakibin de süngüsü düşmüş oldu.
Bu golün ardı arkası klasik futbol durumları idi. Sivas daha çok hücum etmeyi düşündü; elinde avucunda ne varsa. Hatta hücum da etti. Ceza alanına kadar gelmeyi de başardılar ancak hepsi o. Kayserispor ise kontra ile farkı 2´ye taşımaya çalıştı. Nefes aldıran gol ise 90´da penaltıdan geldiğinde işlem tamam oldu.
Bu mücadelenin Kayserispor adına en iyi tarafı 3 puandı. İki duran top 2 gol ve 3 puan. Tabii ki bir de 90 dakikanın gol yemeden tamamlanması?
Sivas önünde şu iyiydi, bu iyi kötü muhabbetinden çok, aydınlığa doğru kuvvetli bir adım atılmış olmasını fena halde önemsiyorum. Bu derin nefes alma hamlesinin ardından artık sonrasına bakmak lazım.
