Psikoloji ile ilgili yazılarıma başlamadan önce ?dinamik? kelimesini kullanmayı çok seviyorum. Sürekli değişiyor ve gelişiyor. İnsanoğlunun olduğu her yer değişip geliştiği için psikoloji de bununla bağlantılı olarak dinamik bir gösterge çiziyor.
Geçtiğimiz günlerde Türkiye İstatistik Kurumu 2016 yılına ait mutluluk oranlarını paylaştı. Bu oranı sizlerle paylaşmayacağım. Çünkü sizleri araştırmaya itip bunu kendinizin öğrenmesini istiyorum. ?Aman! Bana ne? diyeceğiniz bir konu değildir diye düşünüyorum.
İstatistik sonucunda en mutlu ilimiz Sinop çıktı. En mutsuz ilimiz ise Tunceli. Sinop çıkardığı grafikte o kadar olumlu sonuçlar doğurdu ki görenler Sinop ülke olsun bile dedi. Sosyal medyada da bolca mizah konusu oldu. Sinop´ta sulara anti-depresan katılıyor yorumları geldi. Fakat eğitim, ve siyasi gibi konularda ?Fikrim Yok? seçeneği zirvedeydi. Bir nevi o konulara uzak olduğumuz için mutluyuz diyorlar. Saf, sade, tertemiz bir mutluluk bu.
Tunceli ise ilginç bir şekilde en mutsuz il oldu. Oysa üniversite sınavında sürekli birinci çıkarıyor eğitim anlamında Doğu illerine lokomotif oluyordu. Tunceli´nin kendisini en mutsuz il görmesinin elbette bir çok sebebi, altta onu tetikleyen yaklaşımlar olabilir. Umarım Tunceli de mutlu illerimiz arasında yer alır.
Ha! Kayseri´yi merak eden olursa da orta sıralarda etliye sütlüye karışmadan kendi halimizde mutsuz mesut devam ediyoruz.
Farklı bir konuya değinmek istiyorum. Mutluluk oranımız çıktı 2016 yılında onbir aylık süreçte tamı tamına altmışbeş milyon anti-depresan satılmış. Umarım bu sonuç doğru değildir. İnanılmaz bir oran. Bu kadar insan psikolojik ilaç aldığı için mi mutlu diye düşünmekten alamıyorum kendimi .
Ne yazık ki artık mutlu olamıyoruz. Stres kavramı hayatımızın içinde. Eskiden kişisel gelişimciler stresle baş etme yolları üzerinde dururken şu anda stres yönetimi adı altında stresi hayatımıza soktuk ama bir de yönetelim diyor. Stresi bu kadar hayatımıza soktuk.
Size mutlu olun diye nasihat veremem fakat mutluluğu arayın. Mutluluk her yerdedir. Her şeyle mutlu olabiliriz. Olmamak için bir nedenimiz yok.
Bakmayın benim mutlu olun dediğime. Ben de geçen yıl 1. Kat Dahili Yoğum Bakım hemşiresi bir kızdan öğrendim. O öğretti gülmeyi.
Herkesin güzel şeylere güzelce gülmesi dileğimle.
Gülün!
