Beklenti yüksekti. Ankaragücü hedef maçlarının en önemlilerinden biri olarak ilan edilmişti; elbette haklılık payı da vardı.
Haftalardır önlenemeyen kötü gidişin durdurulması, önemli bir virajın kazasız-belasız dönülmesi, yani cebe 3 puanın konulması çok şey demekti. Nitekim Kayserispor bu bilinçle sahaya çıktı, rakibine baskısını hissettirdi, iyi de oynadı, penaltı golüyle öne de geçti. Sonrasında yine oyunu domine etti, fakat baskın olduğu dakikalarda farkı ikiye taşıyacak sayıyı eline geçen fırsatlara rağmen ısrarla auta attı.
Lig'in son iki sırasını paylaşan iki takımın mücadelesinde vitesi yükselten galibiyeti ne kadar çok istediğini taraftarın desteğiyle rakibine ilan eden Kayserispor'un özellikle ilk 45 dakikada ürettiği pozisyonları son vuruş noktasında cömertçe harcaması, belki de günün en kötü notları alarak akıllara kazındı. Bu arada, Ankaragücü'nün uzun zamandır birlikte oynayan kadrosunun da İsmail Çipe'nin koruduğu kalede önemli tehditler oluşturduğu gözlerden kaçmadı.
Devreye 1-0'ın verdiği konfor ve rakibine üstünlük sağlamanın psikolojik avantajı ile giden Kayserispor, konuk ekipten Cebrail'in sahadan ihracı ile birlikte, "Tamam işte. Rakip bir kişi eksildi; nasılsa ben bu maçı kazanırım" havasına girmesi, hataların hatası oldu. Rakip 1-0 geride ve 10 kişi kalmış... İşte Kayserispor'u yakan psikoloji buydu... Sarı-Kırmızılılar adına, 11'e 11 oynanan futbola evet, lakin 11'e 10 bölümünde sergilenen tavra kesinlikle hayır...
Yeniden yapılanan, kadroda değişimler yaşayan Kayserispor'un, kaleci de dahil eksik ve noksanlarını da kabul ediyoruz ancak, bir kişi noksan rakibe karşı oynanan futbol seviyesi böyle mi olmalıydı sorusunu da bir kenara not olarak bırakıyoruz.
Robent Prosinecki Hoca'yı geçmişten iyi tanıyoruz... İyi niyeti, futbolculara yaklaşımı ve bilgisi noktasında itiraz edeceğimiz bir nokta yok. Ancak, bir eksilmiş rakibe karşı sergilenen futbol formasyonu üzerinden tartışılabilir bahisler var.
Konuyu dağıtmadan noktalarsak, Kayserispor yeni transferleri, yeni hocası ile geleceğe yönelik kötü bir tat bırakmadı. Fakat unutmamak gerekir ki, geriye kalan 15 maç var ve artık hata telafileri çok daha zorlaşacak. Biz destek olmaya devam edelim; teknik kadro ve futbolcular da o sorumluluğu omuzlarında daha bir fazla hissederse, kurtuluş mücadelesini başarıyla sonuçlandırabiliriz.
Evet, zordayız ama asla pes etmeden bu yolu yürümekten başka çıkar yol yok.
